Rebecca herinnert zich erg weinig van haar kindertijd. Als ze aan die tijd terugdenkt, voelt ze vooral dat wat ze gemist heeft; de aandacht van haar ouders. Zij hadden weinig tijd voor haar. Zoals ieder kind wilde Rebecca graag aandacht van haar vader en moeder, maar als middenstanders in de naoorlogse jaren waren ze vooral heel druk met hun winkel en bedrijf. Ze heeft haar papa en mama gemist en voelde zich vaak alleen.