Dennis (niet zijn echte naam) heeft veel last van zijn verleden. Voor hem voelt het alsof hij altijd klein gehouden is; door zijn ouders, door zijn vier oudere broers, in zijn relaties. En hij komt daar maar niet van af. Het is een hardnekkig patroon dat hij graag wil doorbreken.

De kudde in de wei bestaat ‘toevallig’ uit een kleine witte pony en vier grote donkere paarden. Het eerste wat we zien als we naar de wei lopen, is de leidmerrie die met een verontwaardigd geluid en een ferme stamp van het voorbeen de kleine pony wegjaagt uit haar ruimte. Het is al begonnen.

Deze coachsessie is een aaneenschakeling van betekenisvolle bewegingen, waarvan ik er één in het bijzonder uit wil lichten. 

Blog drieluik: Verleiden, het dient haar niet meer

Dit blog bestaat uit drie delen. Leestijd per deel is ongeveer 10 minuten.

Dit drieluik gaat over Mariëlle (niet haar echte naam), Indy en Nirvana en vertelt over het coachproces en de opbrengst van één coachsessie met twee niveaus, drie coachvragen en vier werkvormen. Al met al heeft deze coachsessie 1,5 uur geduurd. Deze coachsessie toont tussendoor ook de samenhang aan tussen een loopbaanvraag en persoonlijke ontwikkeling.

Voor deel 1, klik hier. Voor deel 2, klik hier.

Deel 3: De juiste vraag stellen aan je lijf

Een optieopstelling is een voorbeeld van lichaamswerk. Bij een optieopstelling, ook wel ‘vloerankeren’ genoemd, vertrouw je op de wijsheid van je lijf en kan je hoofd zich er even niet mee bemoeien. Het werkt als volgt.

Blog drieluik: Verleiden, het dient haar niet meer

Dit blog bestaat uit drie delen. Leestijd per deel is ongeveer 10 minuten.

Dit drieluik gaat over Mariëlle (niet haar echte naam), Indy en Nirvana en vertelt over het coachproces en de opbrengst van één coachsessie met twee niveaus, drie coachvragen en vier werkvormen. Al met al heeft deze coachsessie 1,5 uur geduurd. Deze coachsessie toont tussendoor ook de samenhang aan tussen een loopbaanvraag en persoonlijke ontwikkeling.

Deel 2: Ambities zijn gevaarlijk!

Ik herken de plek waar Nirvana nu staat vanuit het systemisch perspectief als de plek van de vader van vader. 

Blog drieluik: Verleiden, het dient haar niet meer

Dit blog bestaat uit drie delen. Leestijd per deel is ongeveer 10 minuten.

Dit drieluik gaat over Mariëlle (niet haar echte naam), Indy en Nirvana en vertelt over het coachproces en de opbrengst van één coachsessie met twee niveaus, drie coachvragen en vier werkvormen. Al met al heeft deze coachsessie 1,5 uur geduurd. Deze coachsessie toont tussendoor ook de samenhang aan tussen een loopbaanvraag en persoonlijke ontwikkeling.

Deel 1: Het is al begonnen

Mariëlle heeft eerder positieve ervaringen opgedaan met paardencoaching en wil daar graag mee beginnen. 

Marleen* is tijdens een praktijkmiddag als gastcoachee beschikbaar voor mijn studenten die leren coachen met hulp van paarden. Zoals iedere gastcoachee, krijgt ook Marleen de vraag om na te denken over een coachvraag die ze in wil brengen. Marleen weet niet zeker of ze wel een goede coachvraag heeft; ze wil graag ontdekken waarom ze geen verzadigingsmoment ervaart na het eten. De hele dag is ze in haar hoofd bezig met eten. Als ze iets te eten ziet, moet ze het ook opeten. En als ze dan gegeten heeft, is ze nooit echt verzadigd en kan er altijd nog meer bij. Ze vraagt zich af of we daar iets mee kunnen.

Ken je dat gevoel? Dat een coachsessie zo overweldigend is, dat zowel je klant als jijzelf vleugels krijgen? Ik heb ontdekt dat me dat vooral overkomt bij vraagstukken waarbij ik vooraf met mijn hoofd niet kan bedenken wat de beste werkwijze is. Gelukkig hoef ik het van mezelf ook niet altijd te weten en sta ik mezelf toe te experimenteren. Met andere woorden: dan doe ik maar wat. Dat vertel ik dan ook aan mijn klant en samen gaan we, vanuit het niet-weten, iets uitproberen.

Weerstand een groeibriljant? Wie zit er nou op weerstand te wachten? Weerstand voelt niet prettig, kan je behoorlijk in de weg zitten en vreet energie. Denk bijvoorbeeld aan weerstand op veranderingen in je werk, bij de introductie van weer een nieuw systeem of bij het eindeloze rapporteren waar je het nut niet van in ziet. Zoals bij Hans. Hans werkt met kwetsbare jeugd in complexe sociale situaties en vanuit zijn werkveld heeft hij te maken met zoiets als De Inspectie. De Inspectie wordt uitgesproken met een mengeling van ‘dat hoort er nou eenmaal bij’, afschuw en ‘wat ontzettend jammer dat dat nodig is’.

Met deze vraag wil Saar graag aan de slag. Saar is zelfstandig ondernemer en heeft een paar nieuwe ideeën die ze verder uit wil werken. In plaats van daar lekker mee aan de slag te gaan, vindt ze zichzelf met een boek op de bank, wandelend met de honden of in de wei met haar pony. Daar voelt ze zich schuldig over. Ze snapt zichzelf niet; ze weet wat haar te doen staat, maar in plaats van dat dan te gaan doen, doet ze hele andere dingen. Ze heeft echt de intentie, maar er volgt geen actie op. Ze wil graag meer zicht krijgen op dit ondermijnende patroon en vraagt om een opstelling met paarden.