Verleiden; het dient haar niet meer (2)

Dit drieluik gaat over Mariëlle (niet haar echte naam), paarden Indy en Nirvana en vertelt over het coachproces en de opbrengst van één coachsessie met twee niveaus, drie coachvragen en vier werkvormen. Al met al heeft deze coachsessie 1,5 uur geduurd. Deze coachsessie toont tussendoor ook de samenhang aan tussen een loopbaanvraag en persoonlijke ontwikkeling.

Deel 2: Ambities zijn gevaarlijk!

Ik herken de plek waar Nirvana nu staat vanuit het systemisch perspectief als de plek van de vader van vader. Ik vraag Mariëlle wat ze weet over deze opa. Mariëlle weet van deze opa dat hij ambities had voor een eigen onderneming. Ze moet al lachen als ze zichzelf dit hoort vertellen; ook zij heeft ambities een bedrijf te leiden. Ik vraag haar hoe het opa is vergaan. Mariëlle vertelt dat deze opa met het geld van zijn vrouw een eigen bedrijf is begonnen. Hij heeft het helaas niet gered en ging failliet. Hier werd vroeger niet gemakkelijk over gesproken. Ik leg Mariëlle uit dat als we hier vanuit het systeemperspectief naar kijken, er als het ware een regel op haar DNA terecht is gekomen die stelt: ambities zijn gevaarlijk, want misschien kan je het niet, mislukt het en ben je al je geld kwijt.

Bij Mariëlle valt zichtbaar een kwartje. De rust en ontspanning die zij nu voelt, samen met het kippenvel dat ik over mijn lijf voel, laat ons weten dat dit klopt. Nirvana loopt nu naar Mariëlle en gaat rustig bij haar staan.

Mariëlle snapt nu waar haar voorzichtigheid over het realiseren van haar ambities vandaan komt. Ze kan nu ook helder aangeven welke vragen ze vandaag eigenlijk wil beantwoorden. Het zijn er drie en ik noem ze hieronder in willekeurige volgorde:

• Hoe blijf ik in mijn kracht en doorbreek ik het vertrouwde patroon van verleiden? Mariëlle wil graag haar vertrouwde patroon van verleiden als succesvolle strategie doorbreken en in plaats daarvan gewoon vanuit haar kracht bereiken wat ze voor ogen heeft. Ze geeft aan dat verleiden kinderlijk aanvoelt.
• Is het niet stom om terug te keren naar mijn vorige werknemer? Het voelt ergens als falen, ofzo. Is het niet een stap terug? Wat hier ook meespeelt, is de vraag of ze beweegt omdat ze ergens vandaan wil of omdat ze ergens naartoe wil?
• Welke rol speelt mijn ego bij de keuze om voor een directeursfunctie te gaan? Mariëlle is bang dat het verlangen om te kiezen voor een directeursfunctie ingegeven wordt door haar ego in plaats van haar hart.

Mariëlle heeft duidelijk al eerder stappen gezet in haar persoonlijke ontwikkeling. Ze beschikt over een gezonde dosis zelfkennis en durft haar motieven kritisch te onderzoeken. Haar kwetsbaarheid is niet ongemakkelijk voor haar, waardoor ze open en nieuwsgierig is naar de inzichten die op haar wachten.

Het begint zachtjes te regenen, maar we lijken ons er nog niet zozeer van bewust. Ik hoor mezelf de vraag stellen: Hoe oud was je toen je voor het eerst de strategie van verleiden hebt toegepast om te krijgen wat je wilde? Mariëlle antwoordt: “Ik was veertien”. Als meisje aan het begin van haar pubertijd is verleiden een strategie gebleken waarmee ze dingen voor elkaar krijgt. Mariëlle is nu 49, een volwassen vrouw. De strategie is mogelijk niet meer nodig.

Ik stel voor iets uit te proberen en laat haar hardop tellen van veertien tot 49. Het is een oefening uit mijn Systemische opleiding en is bedoeld om haar eraan te herinneren dat ze nu een volwassen vrouw is. Dáár waar het voor Mariëlle lastig is om door te tellen, waar ze even pauzeert of emoties ervaart, noteer ik de leeftijd die ze dan noemt. Er komen vijf leeftijden op mijn blaadje te staan.

Vervolgens koppel ik de tel-oefening aan de levenslijn. Mariëlle rolt bij wijze van haar levenslijn het lange touw uit in de bak en plaatst er placemats op; één bij iedere leeftijd waar ze zojuist even bij haperde. Het idee is dat ze op de placemats gaat staan en vertelt hoe haar strategie van verleiden toen een rol heeft gespeeld.

Mariëlle begint bij het begin van de levenslijn en loopt richting de eerste placemat. Ze komt al eerder dan de eerste placemat tot stilstand; gevoelsmatig rond haar zesde jaar. Welke herinneringen heeft ze van haar zesde die te maken hebben met verleiden als strategie? Mariëlle vertelt over de veilige band met haar moeder en hoe het voor haar was om voor het eerst naar school te gaan. Om zich staande te houden op school, deed ze wat ze dacht dat er van haar verwacht werd. Door schattig en lief te zijn, kreeg ze dingen voor elkaar. Hierna volgen de andere placemats, bijbehorende herinneringen en manieren waarop haar strategie van verleiden een rol speelde. Zo wordt snel helder hoe het patroon zich heeft ontwikkeld en vervolmaakt.

Ondertussen gaat het harder regenen. We zijn bij de vierde placemat aangekomen als we besluiten om even te gaan schuilen onder een boom in de hoek van de bak. Nirvana sluit zich ook aan. Buienradar geeft aan dat het voorlopig nog wel hard blijft regenen. Trouwens… eigenlijk hoeven we de levenslijn niet af te maken, de boodschap is wel duidelijk. We pakken alles in, zetten Nirvana weer op de wei en gaan toch maar even naar binnen om op te drogen bij de kachel. Er is binnen gelukkig voldoende ruimte om op veilige afstand van elkaar te blijven.

Om antwoord te vinden op de vragen van Mariëlle, stel ik voor een optieopstelling te doen. Een optieopstelling is een snelle, gemakkelijke werkvorm als je een beslissing wil nemen waar je met je hoofd niet uitkomt. Dit beschrijf ik in deel drie van dit drieluik.